Mówi mu Jezus: Wyruszaj, syn twój żyje. Uwierzył człowiek Słowu, które powiedział mu Jezus i wyruszył. (J 4,50)

λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· πορεύου, ὁ υἱός σου ζῇ. ἐπίστευσεν ὁ ἄνθρωπος τῷ λόγῳ ὃν εἶπεν oαὐτῷ ὁ Ἰησοῦς καὶ ἐπορεύετο.

Ten imperativus, polecenie “wyruszaj” staje się wewnętrzną siłą wiary. Człowiek, tak go tu nazywa Jan, uwierzył. Wiara stała się światłem, które pozwoliło mu iść przez noc, gdyż dopiero następnego, nowego, dnia dociera do domu.

Jezus mnie dziś inspiruje, budzi, bym wyruszył w drogę wiary. Z Nim w sercu, aby nie dać się zwieść wątpliwościom, domysłom, lękom. Każdy krok ma w sobie wektor siły wiary ku życiu. Syn twój żyje.