On zaś powiedział im: Gdzie jest ciało, tam sępy (orły, ptaki) zbierają się. (Łk 17,37)
ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς· ὅπου τὸ σῶμα, ἐκεῖ καὶ οἱ ἀετοὶ ἐπισυναχθήσονται.
qui dixit eis ubicumque fuerit corpus illuc congregabuntur aquilae.
Ostatnie zdanie perykopy nawiązuje do obrazu z natury. Sępy mają doskonały węch. Dlatego szybko wyczuwają padlinę. Wiedzione zapachem, szybko gromadzą się przy truchle. Pan Jezus zapewne znał ten widok z doświadczenia. Posługuje się nim, aby zapewnić nas, że gdy przyjdzie dzień Syna Człowieczego, zgromadzi nas w jedno. Obyśmy tylko każdego dnia zachowali wrażliwość na Jego obecność.
Lecz Bogu niech będą dzięki za to, że pozwala nam zawsze zwyciężać w Chrystusie i roznosić po wszystkich miejscach woń Jego poznania. (2 Kor 2,14)
