Słuchaj, Izraelu, Pan Bóg nasz jest jedynym Panem! (Mk 12,29) Słuchać (שָׁמַע šāma) czasownik ten bardzo często pojawia się w […]

I oto człowiek pewien opuchnięty wodą zjawił się przed Nim. (Łk 14,2) καὶ ἰδοὺ ἄνθρωπός oτις ἦν ὑδρωπικὸς ἔμπροσθεν αὐτοῦ.

καὶ ἰδοὺ εἰσὶν ἔσχατοι οἳ ἔσονται πρῶτοι, καὶ εἰσὶν πρῶτοι οἳ ἔσονται ἔσχατοι. Tak oto są ostatni, którzy będą pierwszymi,

Podobne jest ziarnu gorczycy, które wziął człowiek i posiał w ogrodzie swoim, i wyrosło i stało się drzewem, i ptaki

I położył na nią ręce i natychmiast wyprostowała się i chwaliła Boga. (Łk 13,13) καὶ ἐπέθηκεν αὐτῇ τὰς χεῖρας· καὶ

A Jezus przemówił do niego: Co chcesz, abym ci uczynił? Powiedział Mu niewidomy: Rabbuni, żebym przejrzał. (Mk 10,51) Niewidomy (עִוֵּר

I opowiedział im następującą przypowieść: Pewien człowiek miał zasadzony w swojej winnicy figowiec; przyszedł i szukał na nim owoców, ale

Chrzest mam przyjąć i jakże jestem udręczony, aż się to wypełni. (Łk 12,50) βάπτισμα δὲ ἔχω βαπτισθῆναι, καὶ πῶς συνέχομαι

To nadejdzie pan tego sługi w dniu, kiedy się nie spodziewa, i o godzinie, której nie zna; każe go rozciąć

Niech będą wasze biodra przepasane i lampy płonące. (Łk 12,35) Ἔστωσαν ὑμῶν αἱ ὀσφύες περιεζωσμέναι καὶ οἱ λύχνοι καιόμενοι· W

Po tym wyznaczył Pan innych, siedemdziesięciu dwóch i wysłał ich po dwóch przed obliczem Jego do wszystkich miast i miejsc,

Kto by między wami chciał stać się wielkim, niech będzie sługą waszym. (Mk 10,45) Sługa (עֶבֶד ʽebed) – rzeczownik ten

A powiadam wam: Kto się przyzna do Mnie wobec ludzi, przyzna się i Syn Człowieczy do niego wobec aniołów Bożych.

Czyż pięciu wróbli nie sprzedają za dwa asy? A jeden z nich nie jest zapomniany przed Bogiem. (Łk 12,6) οὐχὶ

Lecz biada wam, faryzeuszom, bo dajecie dziesięcinę z mięty i ruty, i z wszelkiej jarzyny, a pomijacie sprawiedliwość i miłość

Nierozumni, czyż Ten, który uczynił to, co zewnętrzne, nie uczynił tego, co wewnątrz? (Łk 11,40) ἄφρονες, οὐχ ὁ ποιήσας τὸ

Mężowie Niniwy powstaną na sądzie nad pokoleniem tym i osądzą je, gdyż nawrócili się w nawoływaniu Jonasza, a oto większe

Tej była siostra zwana Marią, która usiadłszy przy stopach Pana, słuchała słowa Jego. (Łk 10,39) καὶ τῇδε ἦν ἀδελφὴ καλουμένη