Wejrzawszy na nich Jezus mówi: U ludzi niemożliwe, lecz nie u Boga, wszystko bowiem możliwe u Boga. (Mk 10,27)
ἐμβλέψας αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς λέγει· παρὰ ἀνθρώποις ἀδύνατον, ἀλλʼ οὐ παρὰ θεῷ· πάντα γὰρ δυνατὰ παρὰ τῷ θεῷ.
Dzisiejsza perykopa zawiera trzy spojrzenia Jezusa. Każde jest naznaczone silną intencją. Pan Jezus skupia swoją uwagę na rozmówcach, czego znakiem są Jego oczy. Patrzy przenikliwie, wgląda w serce, gdzie jest smutek młodzieńca, lęk ucznia. Jego spojrzenie obejmuje też wspólnotę, aby w ten sposób wszyscy byli w Jego uwadze. Marek oddał to przez dodanie do czasownika βλέπω blepō przedrostka περὶ peri oznaczającego ruch wokół. Spojrzenie Jezusa połączone jest z Jego sercem. Sięga dalej niż ludzki horyzont wiedzy, wyobrażeń i świadczy o Ojcu, u którego wszystko jest możliwe.
