I byli uderzani nauką Jego, był bowiem nauczający ich jak moc mający, a nie jak pisarze. (Mk 1,22) καὶ ἐξεπλήσσοντο […]

Wówczas powiedział do nich: Dlaczego jesteście tak bojaźliwi? Czemu nie macie wiary? (Mk 4,40) καὶ εἶπεν αὐτοῖς τί δειλοί ἐστε

Bez zaś przykładu nie mówił im, na osobności zaś Swoim uczniom wyjaśniał wszystko. (Mk 4,34) χωρὶς δὲ παραβολῆς οὐκ ἐλάλει

Nie ma bowiem nic ukrytego, co by nie miało wyjść na jaw. (Mk 4,22) οὐ γάρ ἐστιν κρυπτὸν ἐὰν μὴ

Inne wreszcie padły na ziemię żyzną i wydawały plon, wschodząc i rosnąc; a przynosiły plon trzydziestokrotny, sześćdziesięciokrotny i stokrotny. (Mk

I spojrzawszy wokoło po siedzących wokół Niego mowi: Oto matka moja i bracia moi. (Mk 3,34) καὶ περιβλεψάμενος τοὺς περὶ

Znaki zaś tym, którzy wierzyli, takie będą towarzyszyć: w Imię Moje demony będą wyrzucać, językami nowymi będą mówić. (Mk 16,17)

I mówił, że wypełnił się czas i przybliżyło się Królestwo Boga: zmieniajcie myślenie i wierzcie w Ewangelię. (Mk 1,15) καὶ

Gdy to posłyszeli Jego bliscy, wybrali się, żeby Go powstrzymać. Mówiono bowiem: Odszedł od zmysłów. (Mk 3,21) καὶ ἀκούσαντες οἱ

I uczynił Dwunastu, których nazwał apostołami, aby byli z Nim i aby wysyłać ich na głoszenie. (Mk 3,14) καὶ ἐποίησεν

Nawet duchy nieczyste, na Jego widok, padały przed Nim i wołały: Ty jesteś Syn Boży. (Mk 3,11) καὶ τὰ πνεύματα

Wtedy spojrzawszy na nich dokoła z gniewem, zasmucony z powodu zatwardziałości ich serc, rzekł do człowieka: Wyciągnij rękę! Wyciągnął, i

I mówi im: nigdy nie czytaliście, co uczynił Dawid, gdy potrzebę miał i był głodny on, i ci z nim.

Byli uczniowie Jana i faryzeuszów poszczący i przyszli i powiedzieli Jemu: dla czego uczniowie Jana i uczniowie faryzeuszów poszczą, zaś

I usłyszeli dwaj uczniowie jego mówiącego i zaczęli towarzyszyć Jezusowi. (J 1,37) καὶ ἤκουσαν οἱ δύο μαθηταὶ αὐτοῦ λαλοῦντος καὶ

A przechodząc, ujrzał Lewiego, syna Alfeusza, siedzącego na komorze celnej, i rzekł do niego: Chodź za Mną! Ten wstał i

I widząc Jezus ich wiarę mówi paralitykowi: Dziecko, odpuszczane są twoje grzechy. (Mk 2,5) Kαὶ ἰδὼν ὁ Ἰησοῦς τὴν πίστιν

Jezus surowo mu przykazał i zaraz go odprawił. (Mk 1,43) καὶ ἐμβριμησάμενος αὐτῷ εὐθὺς ἐξέβαλεν αὐτόν. Ewangelia św. Marka jest

I całe miasto było zebrane pod drzwiami. (Mk 1,33) Kαὶ ἦν ὅλη ἡ πόλις ἐπισυνηγµένη πρὸς τὴν θύραν. św. Piotr,

I wyszła wieść (słuch) o Nim natychmiast wszędzie na całą przyległą część Galilei. (Mk 1,28) Kαὶ ἐξῆλθεν ἡ ἀκοὴ αὐτοῦ

I przechodząc obok Jeziora Galilejskiego zobaczył Szymona i Andrzeja, brata Szymona, rzucających razem sieć w jezioro, byli bowiem rybakami. (Mk

I Głos stał się z niebios: Ty jesteś Syn Mój Umiłowany, w Tobie upodobałem. (Mk 1,11) Kαὶ φωνὴ ἐγένετο ἐκ

Wszyscy Go bowiem zobaczyli i przestraszyli się. A On zaraz do nich przemówił tymi słowy: Odwagi, to Ja jestem, nie

I wziął pięć chlebów i dwie ryby spojrzawszy w niebo błogosławił i łamał chleb, i dawał uczniom Swoim, aby kładli

A wieść o Nim rozeszła się po całej Syrii. Przynoszono więc do Niego wszystkich cierpiących, których nękały rozmaite choroby i

Oni zaś wysłuchawszy króla, ruszyli w drogę. I wtedy gwiazda, którą widzieli na wschodzie, prowadziła ich, aż przybywszy zatrzymała się

Mówi Mu Natanael: Skąd mnie znasz? Rozsądziwszy Jezus i powiedział mu: Zanim cię Filip zawołał, będącego pod figowcem widziałem cię.

Takie jest świadectwo Jana. Gdy Żydzi wysłali do niego z Jerozolimy kapłanów i lewitów z zapytaniem: Kto ty jesteś? (J