Gdy jeszcze przemawiał do tłumów, oto Jego Matka i bracia stanęli na dworze i chcieli z Nim rozmawiać. (Mt 12,46)
ἔτι αὐτοῦ λαλοῦντος τοῖς ὄχλοις ἰδοὺ ἡ μήτηρ καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ εἱστήκεισαν ἔξω ζητοῦντες αὐτῷ λαλῆσαι.
Niektórzy z nas słysząc dzisiejszą Ewangelię mogli odnieść wrażenie, że został rozwiązany jeden z odwiecznych konfliktów: czy stoi się na dworze, czy na polu. Niestety, tłumaczenie okazuje się nadużyciem, ponieważ św. Łukasz używa słowa exo (na zewnątrz). Dziwna wydaje się być natomiast forma czasownika “stać”, ponieważ został użyty czas przeszły dokonany (hestekasin). Zatem zarówno Matka Jezusa, jak i jego bracia, stanęli z dala od Niego i nie mają zamiaru się ruszyć. Jezus mówiący o słuchaniu i wypełnianiu Słowa niejako przeciwstawia się takiemu zastaniu. Czasami w życiu dochodzimy do momentu, kiedy trudno nam podjąć jakieś działanie, wówczas jesteśmy skłonni stwierdzić, że utknęliśmy i teraz kolej na ruch Pana Boga.. a przecież Słowo jest w nas. Nie muszę więc swojej niewiedzy, czy wyhamowania w życiu, tłumaczyć brakiem Jego działania… bo Słowo jest w nas.
